De productie van ruwe olie in de Verenigde Staten bereikte in april een recordhoogte van 13,24 miljoen vaten per dag (bpd), volgens recent vrijgegeven gegevens. De stijging van 0,4% ten opzichte van de volumes in maart bevestigt de positie van Amerika als 's werelds grootste olieproducent en volgt op maanden van gestage groei, aangedreven door verbeterde boorefficiënties en sterkere prijzen.
Texas leidde de groei met een productie van 5,7 miljoen bpd, een stijging van 1,6% ten opzichte van maart, terwijl New Mexico, de op één na grootste producerende staat, een stijging van 0,7% tot 1,95 miljoen bpd rapporteerde. De volumes in de Golf van Mexico daalden iets, maar de nationale stijging compenseerde het verlies aan offshore-productie.
De opwaartse momentum komt juist nu Amerikaanse raffinaderijen te maken hebben met krappere marges en seizoensonderhoud. Volgens de laatste update van de raffinage zijn de nationale bruto inputs in raffinaderijen gedaald tot 16,3 miljoen bpd in de week die eindigde op 21 juni, wat een daling van 617.000 bpd is ten opzichte van de voorgaande week. De afname werd toegeschreven aan onvoorziene uitvallen en uitgestelde herstarten in de Golfstaten en het Middenwesten.
De vertraging in de raffinage heeft de productie van benzine en distillaten beïnvloed. De benzineproductie is gedaald tot 9,5 miljoen bpd, van 10 miljoen bpd begin juni, terwijl de productie van distillaatolie onder de 4,7 miljoen bpd is gevallen. De voorraden zijn niet significant gedaald, maar handelaren houden de marges nauwlettend in de gaten, nu de zomervraag begint en de risico's van orkanen in de Atlantische Oceaan toenemen.
Ondanks de beperkingen aan de downstreamkant wijst de recordproductie van ruwe olie op een sterke veerkracht aan de upstreamkant. Als de knelpunten in de raffinage aanhouden, kunnen de binnenlandse voorraden echter snel stijgen, waardoor verdere prijsstijgingen worden afgeremd, zelfs terwijl Brent rond de $86 per vat schommelt.
De stijging van de ruwe productie komt te midden van een bredere herijking van de mondiale aanboddynamiek. Met OPEC+ die de exporten beperkte tot het derde kwartaal en geopolitieke risico’s, hebben Amerikaanse vaten een cruciale kloof gevuld in de markten van het Atlantische Bekken.
Recente gegevens tonen aan dat de Amerikaanse ruwe olie-exporten in april gemiddeld 4,6 miljoen bpd bedroegen, met sterke stromen naar Europa en Azië, ondanks de kleiner wordende spreiding tussen WTI en Brent. Als de binnenlandse raffinage onder druk blijft staan, zou de markt meer onbewerkte volumes kunnen zien die naar de export worden afgeleid, wat de rol van de VS als swingleverancier versterkt.